جراحی بینی ثانویه

جراحی بینی ثانویه

اعمال جراحی بینی مجدد یا همان رینوپلاستی ثانویه توسط جراح بینی خیلی سخت تر از رینوپلاستی اولیه می باشد. این سختی به دلایل  زیر است:

موقعیت تغییر یافته اناتومی بینی

چسبندگی و فیبروز  بینی ناشی از عمل قبلی

تخریب منابع غضروفی بینی

خون رسانی ضعیف تر بینی

توقع بیش از حد مریض با توجه به عدم نتیجه گیری از عمل اول

با توجه به میزان غضروف باقی مانده ، معمولا از یکی از دو گوش برای بازسازی بینی، غضروف تهیه می شود. برش روی گوش به خوبی استتار می شود و تغییری در شکل،اندازه،فرم و عملکرد گوش دهنده دیده نمی شود .انجام این عمل نیاز به تجربه کافی وحوصله جراح داردو لازم است قبل از عمل فتوگرافی مجدد تهیه شده و فتوگرافی قبل از اولین عمل نیز مجددا بررسی شود.

بافت بینی که جراحی روی آن صورت می گیرد، اکنون یک بافت فیبروتیک و دارای چسبندگی است وخون رسانی ضعیف تری دارد که پیچیدگی عمل بازنگری رینوپلاستی را دو چندان می کند. بنا به  این دلایل، زمان موردنیاز برایبازنگری رینوپلاستی بیشتر از رینوپلاستی اولیه می باشد.

جراحی بینی ثانویه یا همان بازنگری رینوپلاستی تمهیدات ویژه خود را دارد اما در جای خود مزایای خاص خود را نیز دارد. اگر قصد جراحی بینی ثانویه را دارید حتماً به یک جراح پلاستیک مجرب مراجعه کنید. در کل به علت ریسک بالای عمل جراحی بینی ثانویه ، اینکار بهتر است فقط در موارد اختلالات شدید تنفسی یا زیبایی بینی فرد انجام گیرد. به یاد داشته باشید که نتیجه عمل جراحی مجدد حتی در دستان یک جراح ماهر به طور دقیق قابل پیش بینی نمی باشد. اصرار و وسواس بیمار در اصلاح عیوب کوچک پس از یک جراحی  رینوپلاستی به سادگی می تواند مشکلات او را بیشتر کند.

کسانی که تجربه بدی از عمل جراحی بینی خود دارند و قصد انجام دوباره آن را دارند معمولاً انتظارات بسیار بالایی برای ترمیم آن دارند . در بعضی موارد ممکن است که عیبی در بینی عمل شده وجود نداشته باشد اما فرد تصور می کند بینی اش دارای مشکل شده است . اغلب این افراد بینی دلخواه خود را نمی توانند توصیف کنند, چنین کسانی کاندیدای مناسبی برای انجام مجدد عمل بینی نیستند.

نکته دیگری که بسیار اهمیت دارد این است که آیا ترمیم بینی تا چه میزان باعث بهبود وضعیت می شود و آیا نتیجه آن بیمار را راضی خواهد کرد؟

جهت ارزیابی این مسئله مهم است توجه شود که آیا توصیف بیمار از شرایط موجود و بینی واقع بینانه و منطقی است یا خیر . در صورتیکه انتقادات بجا و به مورد بود و توقعات بیمار نیز منطقی بود در آن صورت       می توان با در نظر گرفتن همه شرایط بیمار، وی را کاندید جراحی بینی ثانویه نمود.

یک نکته دیگر که اهمیت دارد این است که اگر بیمار تصاویر قبل از عمل خود را نیز داشته باشد یا تصاویری مانند عکس های خانوادگی که چهره فرد را به وضوح نشان می دهد را همراه داشته باشد برای ارزیابی بیشتر این افراد کمک کننده است .

اصولاً ما سوال نمی کنیم که چه کسی شما را عمل کرده است. در مواردی که این سوال مطرح می شود دلیل این است که در صورتیکه جراح اولیه توان عمل جراحی ثانویه را داشته باشد ترجیح می دهیم بیمار را به پزشک اولیه ارجاع دهیم . ممکن است این سوال ایجاد شود که چه جراحانی برای جراحیهای ترمیمی واجد شرایط هستند عموماً گفته می شود که جراحان در ۵ سال اول کارشان یاد می گیرند که چه طور عمل کنند (دوره تسلط در تکنیک های عمل جراحی) ۵ سال دوم فرا می گیرند که چه مواردی را برای عمل انتخاب کنند (دقت در انتخاب بیماران) و در ۵ سال سوم یاد می گیرند چه مواری را عمل نکنند که این دوره بلوغ کاری جراح را نشان می دهد که از این مرحله به بعدبهتر است دست به جراحیهای ترمیمی و بازسازی بزنند.

مشکل ترین بیماران ثانویه مربوط به کسانی است که علاوه بر بد شکلی های موجود یا پوست خیلی ضخیم یا خیلی نازک دارند . وجود انحراف در خود بینی یا صورت کار را مشکل تر می نماید. بدترین حالت این است که پوست برش های متعدد خورده باشد بخصوص برش‌هایی که در محل پره ها و سوراخهای بینی داده شده و یا پوست آسیب دیده و کوچک است که گاهی در برخی از این بیماران مثل بیماران بازسازی بینی ممکن است نیاز به ترمیم و تامین پوست از ناحیه پیشانی و غیره نیاز باشد که توضیحات لازم به بیمار و همراهان داده     می شود.